åltes Minnelied um 1516




Et såß e kli wäld Vijeltchen
af enem gränen Nästchen.
Et sång de gånz Wänjternocht,
de Stämm, dä mosst em klänjen.
 
 


 
"Sänj ta mer mih, sänj ta mer mih,
ta klenet wäldet Vijeltchen!
Ech wäll der schreïwen af denje Flijel
mät giëlem Guld uch gräner Segd."
 
"Hålt ta de’ Guld, hålt ta denj Segd,
ech wäll der nemmih sänjen.
Ech bän e kli wäld Vijeltchen,
und nemmest kån mich zwänjen."
 
"Gånk ta eruof äm deffen Duof,
der Reif wird dech uch dräcken."
"Dräckt mech der Reif, der Reif äs kålt,
Frä Sann wird mech erquäcken."
 
          (Trad. aus Siebenbürgen, Rumänien)





 
Eingestellt von um